Moje tłumaczenie „impresji” Kazimierza Przerwy-Tetmajera na temat Sądu ostatecznego Michała Anioła namalowanego na ścianie za ołtarzem Kaplicy Sykstyńskiej. / La mia traduzione dell'”impressione” di Kazimierz Przerwa-Tetmajer sul Giudizio universale di Michelangelo Buonarroti, dipinto sulla parete dietro l’altare della Cappella Sistina. Continued
Francesco De Gregori – włoski Bob Dylan
Francesco De Gregori, nazywany Księciem („il Principe”), jest jednym z najważniejszych artystów włoskiej sceny muzycznej, przedstawicielem tzw. piosenki autorskiej. Jego utwory stały się tak wielkimi przebojami, że publiczność nie toleruje żadnych ich przeróbek, aż w takim stopniu wryły się muzycznie i tekstowo w pamięć włoskich słuchaczy. Mówi o tym nawet sam autor: „Problem polega na tym, że kiedy aranżuję na nowo stare piosenki, strzelają do mnie. Ludzie chcą je słuchać w wersji z płyty wydanej przed trzydziestu laty. Piosenki natomiast należą do wszystkich, również do tych, którzy je napisali”. Continued
Innowacyjny, przełomowy, niesztampowy Lucio Battisti (2)
Od Lorenza (c.d. artykułu o tym samym tytule w moim tłumaczeniu):
W 1972 r. Lucio Battisti miał tylko 29 lat, a mimo tego był już ulubionym śpiewającym autorem młodego pokolenia oraz nawet krytyki, która to, pastwiąc się na początku jego kariery nad jego niedoskonałym technicznie głosem, w rzeczywistości w swoim rodzaju ekspresywnym, zaczęła dostrzegać w nim (przynajmniej tyle) pewną oryginalność w kwestii wyczucia aranżacji utworów, które miały tę zaletę, że uwolniły włoską muzykę pop od melodii „bel canto”. Co więcej, wielu artystów (na przykład wspomniani wcześniej Bruno Lauzi, Mina, Edward Bennato, Formula 3, PFM) mogło rozpocząć karierę lub odnowić własny repertuar dzięki piosenkom Lucio i wsparciu jego wytwórni fonograficznej. Continued
Innowacyjny, przełomowy, niesztampowy Lucio Battisti (1)
Na opisanie twórczości tego wielce wpływowego artysty, jednego z najznamienitszych włoskich piosenkarzy i śpiewających autorów, legendy i ikony włoskiej muzyki popularnej, eksperymentatora, pioniera, multiinstrumentalisty, o niezwykłej osobowości, a mimo to skromnego, którego pojawienie się na włoskiej scenie muzycznej stanowiło przełom dla włoskiego pop-rocka, a cytaty z piosenek stały się powszechnymi powiedzeniami (np. lo scopriremo solo vivendo, czyli w wolnym tłumaczeniu „pożyjemy, zobaczymy” z piosenki Con il nastro rosa), nie starczyłoby papieru. Z tego też powodu poprosiłam Lorenzo, aby napisał 2 artykuły na jego temat, aby bliżej przybliżyć jego sylwetkę. Continued
Fabrizio De André – lirycznie znad Morza Liguryjskiego
Tym razem przedstawiamy artystę bliskiego nam obojgu: genueńczyka, poetę i kompozytora Fabrizio De André, znanego również jako Faber. Przezwisko to zostało nadane mu przez kolegę z lat dziecięcych Paolo Villaggio (twórcę i odtwórcę słynnego Fantozziego) przez zamiłowanie Fabrizia (nomen omen) do kredek Faber-Castell. Continued
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Donna-Icaro e Una vecchia
Publikacja w wersji elektronicznej mojego przekładu wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: „Kobieta-Ikar” i „Stara kobieta” dla projektu „Umafeminità” Nadii Cavalery (Modena, Włochy), podkreślającego rolę kobiety we współczesnym świecie i poetycko-lingwistyczne jej odzwierciedlenie. Continued